این نشست ادبی که در سالن اجتماعات خانه فرهنگ برگزار شد، با حضور جمعی از شعرا، استادان، پژوهشگران، ادب‌دوستان و دانشجویان زبان و ادبیات فارسی همراه بود و مجموعه‌ای از برنامه‌های متنوع فرهنگی و هنری را در برداشت.

دانش‌آموزان ، دانشجویان زبان فارسی، شاعران، پژوهشگران و دوست‌داران حافظ درباره شخصیت و جایگاه این شاعر بلندآوازه سخن گفتند و به پاس روز حافظ، از این چهره درخشان تاریخ ادبیات فارسی که یکی از سرمایه‌های بزرگ فرهنگی و معنوی ایران به شمار می‌رود، تجلیل به‌عمل آمد.

در این نشست ادبی، برخی از غزل‌های مشهور حافظ شیرازی به زبان اردو به ‌صورت منظوم ترجمه و ارائه شدند. این بخش از محفل با استقبال گرم حضار روبه‌رو شد و شور خاصی در فضای مراسم ایجاد کرد.

اصغر مسعودی مسئول خانه فرهنگ جمهوری اسلامی ایران در لاهور، گفت: ما به جایگاه والای حافظ در فرهنگ و ادب فارسی افتخار می‌کنیم. حافظ نماد تبلور روح ایرانی است؛ روحی سرشار از عشق الهی، زیبایی، آزادی و خرد. او فراتر از زمان و مکان است و پیامش از دل تاریخ تا امروز جاری است.

وی با اشاره به جایگاه ممتاز حافظ به عنوان «لسان‌الغیب» و «شاعر شاعران» افزود: حافظ نه تنها زبان فارسی را به اوج رسانده، بلکه روح ایرانی را با کلمات خویش جاودانه کرده است. اشعارش همچون دانه‌های تسبیحی است که ذکر عشق را بر زبان می‌آورد و راهنمایی است برای آرامش دل در میان غوغای دنیوی.

مسعودی همچنین به تأثیر عمیق شعر حافظ در فرهنگ شبه‌قاره اشاره کرد و اظهار داشت: حافظ پلی است میان فرهنگ ایران و شبه قاره، و این پیوند، نتیجه زبان فارسی، عرفان اسلامی و عشق به حقیقت است.

مسئول خانه فرهنگ کشورمان در لاهور با تأکید بر اهمیت بازخوانی و حفظ میراث ادبی حافظ گفت: وظیفه ماست که صدای حافظ را زنده نگه داریم و این گنجینه بی‌بدیل را به نسل‌های آینده انتقال دهیم؛ صدایی که فراتر از مرزها، انسان‌ها را به وحدت، عشق و روشن‌دلی فرا می‌خواند.

جواز جعفری، استاد و مسئول بخش زبان اردو در دانشکده دولتی لاهور پاکستان،  در سخنرانی خود به بررسی زندگی حافظ پرداخت و درباره علت شهرت او به عنوان «لسان‌الغیب» گفت: لقب لسان‌الغیب به کسی اطلاق می‌شود که از غیب سخن می‌گوید و از آن خبر می‌دهد. حافظ، حافظِ قرآن بود و خود نیز در اشعارش به این موضوع اشاره کرده است. اشعار او در پرتو قرآن و با الهام از نور الهی سروده شده‌اند، از همین‌رو او را لسان‌الغیب نامیده‌اند.

جعفری افزود: در دوران حافظ، حتی پادشاهان دوردستِ شبه‌قاره، از طریق فال گرفتن با دیوان حافظ، امور خود را پیش می‌بردند. این نیز می‌تواند یکی از دلایل اطلاق لقب لسان‌الغیب به او باشد.» وی در ادامه گفت: «حافظ را شاعر شاعران می‌نامند، همان‌گونه که می‌گوییم استادالاساتذه؛ چرا که در میان شاعران بزرگ، او جایگاه ویژه‌ای دارد و این خود گواه عظمت مقامش است.

فوزیه تبسم، نوه ادیب و شاعر برجسته زبان اردو، صوفی غلام مصطفی تبسم (اصغر صهبایی) اولین رئیس خانه فرهنگ جمهوری اسلامی ایران در لاهور، بود.

وی ضمن یادکرد از پدربزرگ خود گفت: در کودکی شاهد بودم که پدربزرگم حافظ شیرازی را می‌خواند و به شاگردانش آموزش می‌داد. در خانه ما محافلی برگزار می‌شد که در آن حافظ خوانده می‌شد و از همان دوران کودکی با حافظ انس گرفتم.

وی افزود: خانه فرهنگ ایران را از این جهت دوست دارم که پدربزرگم نخستین مسئول آن در لاهور بود. روز حافظ برای من اهمیت ویژه‌ای دارد، زیرا او همیشه درباره حافظ سخن می‌گفت و شعرش را آموزش می‌داد. امروز نیز با افتخار در این برنامه حضور یافته‌ام و هر زمان که دعوت شوم، با دل و جان خواهم آمد.

از دیگر میهمانان ویژه این برنامه، وحیدالزّمان طارق، پزشک و استاد باسابقه ادبیات فارسی بودند.

وی در طول سالیان گذشته در دانشگاه‌ها و  دانشکده ‌های مختلف به تدریس زبان و ادبیات فارسی پرداخته و مجموعه‌ای از اشعار خود را با عنوان کلیات فارسی به چاپ رسانده است.

وحیدالزّمان طارق در این برنامه با اشاره به علاقه عمیق خود به ادبیات فارسی گفت: حافظ شاعری است که درک کردن و آموزش دادن او را مسئولیت خود می‌دانم. او شاعر انسانیت است و متعلق به همه جهانیان، نه فقط به یک قوم یا ملت. حافظ، لسان‌الغیب است و فراتر از زمان و مکان.

وی افزود: اگرچه اکنون به‌صورت رسمی تدریس نمی‌کنم، اما صدها شاگرد نزد من می‌آیند تا حافظ، سعدی و ادبیات فارسی بیاموزند. تلاش می‌کنم این چراغ فروزان را همچنان روشن نگه دارم.

عظمی زرین نیز درباره جایگاه حافظ در ادبیات فارسی به ایراد سخن پرداختند و حافظ را شاعری بزرگ معرفی کردند که در زبان فارسی «زیبایی، معنا و معرفت» را در هم آمیخته است.

وی ضمن قرائت نمونه‌هایی از ترجمه‌های منظوم اشعار حافظ به زبان اردو، چند قطعه از سروده‌های فارسی خود را نیز خواندند که با استقبال شرکت‌کنندگان همراه شد.