این ماهنامه با هدف ارائه تحلیل‌های راهبردی، داده‌های مستند و بررسی علمی دربارۀ تحولات روز، تلاش می‌کند زمینه‌ساز ارتقای تصویر ملی ایران در عرصه بین‌المللی باشد.

رویکرد اصلی این نشریه، کاهش فاصله میان نظریه و عمل در سیاست‌گذاری کلان کشور است. این ماهنامه همچنین با تبدیل یافته‌های علمی و پژوهشی به دستورالعمل‌های اجرایی، می‌کوشد به ارائه راهبردهایی عملی در جهت تقویت برند ملی ایران و بهبود جایگاه آن در فضای جهانی بپردازد.

دومین شماره ماهنامه «ویژند ملی ایران» شامل مجموعه‌ای از یادداشت‌های تخصصی و تحلیلی از پژوهشگران برجسته کشور است که در آن به ابعاد مختلف تصویر ملی و برندسازی ایران در سطح بین‌الملل پرداخته شده است.

علی اشرف نظری در یادداشت اوّل با عنوان «هویت ملی، سرچشمۀ برندسازی ایران در گسترۀ جهانی»، به نقش کلیدی هویت ملی به‌عنوان پشتوانۀ اصلی برندسازی ایران پرداخته است. او بر این باور است که سرمایۀ نمادین ایران، با بهره‌گیری هوشمندانه از عناصر تمدنی و فرهنگی، می‌تواند به عنوان ابزاری راهبردی برای ترسیم چهره‌ای متمایز از ایران در صحنۀ جهانی عمل کند. این یادداشت با ارائه راهکارهایی عملی، مسیر روشن‌تری برای سیاست‌گذاران کلان کشور ترسیم می‌کند.

در یادداشت دوم، موسی شیرالی به ظرفیت‌های کمتر دیده‌شده ایران در حوزه سلامت پرداخته است. او در مقاله‌ای با عنوان «برندسازی ملی ایران در حوزۀ سلامت با محوریت خانواده»، از خانواده به‌عنوان محور انسجام‌بخش برند ملی سلامت یاد می‌کند. این یادداشت با رویکردی فرهنگی و اجتماعی، پیشنهادهایی عملیاتی برای تقویت دیپلماسی سلامت ایران ارائه می‌دهد و بر نقش خانواده در ایجاد تصویری مثبت و منسجم از برند ملی ایران تأکید دارد.

«بررسی جایگاه پارادیپلماسی در برندسازی ملی ایران»، موضوع یادداشت سوم این شماره است. مریم خالقی‌نژاد با تمرکز بر دیپلماسی غیردولتی و نقش بازیگران فروملی مانند بخش خصوصی، نهادهای فرهنگی و حتی شهروندان، به تحلیل نمونه‌های موفق جهانی پرداخته است. این مقاله، چشم‌اندازی تازه برای استفاده از ظرفیت‌های خلاقانه ایران در عرصه جهانی ارائه می‌دهد و بر اهمیت هماهنگی میان بازیگران مختلف تأکید دارد.

هاتف خالدی در یادداشت چهارم با عنوان «چالش تبعیض علمی علیه ایرانیان در کشورهای غربی و تأثیرات آن بر برندسازی ملی ایران»، نگاهی انتقادی به محدودیت‌ها و تبعیض‌های علمی اعمال‌شده علیه ایرانیان در کشورهای غربی دارد. این مقاله، ضمن بررسی پیامدهای این چالش بر تصویر ملی ایران، به ارائه راهکارهای راهبردی برای مقابله با این معضل و بازسازی جایگاه علمی ایرانیان در عرصه جهانی پرداخته است.

در پنجمین یادداشت، محمد بیات با عنوان «امکان‌سنجی استفاده ایران از ظرفیت‌های جایزه نوبل»، نگاهی متفاوت به ظرفیت‌های بالقوه این جایزه جهانی دارد. او معتقد است که نوبل می‌تواند سکوی پرتابی برای معرفی ظرفیت‌های علمی، فرهنگی و ادبی ایران باشد. این مقاله، ضمن ارائه راهکارهای عملی، به نقد نحوه استفاده ابزاری از این جایزه توسط کشورهای غربی نیز پرداخته است.

فرهاد وفایی در یادداشت ششم، رویدادهای اخیر غزه را از زاویه‌ای راهبردی بررسی کرده است. او در مقاله‌ای با عنوان «از میدان جنگ تا میدان ادراک: تأثیر آتش‌بس غزه بر تصویر ایران»، به تحلیل نقش ایران در تحولات منطقه‌ای پرداخته و بر اهمیت حفظ جایگاه تأثیرگذار کشور در ادراک بازیگران بین‌المللی تأکید کرده است.

هفتمین یادداشت این شماره، نوشته بردیا عطاران، با عنوان «بازنمایی تصویر ایران در اندیشکده‌های بین‌المللی (اکتبر 2025)» است که به تحلیل تصویر دوگانه ایران در گزارش‌های اندیشکده‌های جهانی می‌پردازد. این مقاله، ضمن بررسی نقاط قوت و ضعف تحلیل‌های بین‌المللی درباره ایران، فرصت‌ها و تهدیدهای موجود در این عرصه را به‌تفصیل ارائه می‌کند.

در یادداشت هشتم، احسان کیانی با عنوان «سوریه جدید، معادله جدید: چرا تصویر ایران نیازمند بازخوانی است؟»، تحولات اخیر ژئوپلیتیک سوریه را بررسی کرده و پیامدهای سقوط خاندان اسد بر تصویر ایران در منطقه را تحلیل می‌کند. این مقاله، بازخوانی استراتژی‌های ایران در فضای جدید منطقه‌ای را ضرورتی اجتناب‌ناپذیر می‌داند.

آخرین یادداشت این شماره، نوشته علی‌اکبر طالبی‌متین، با عنوان «جایگاه تصویر ایران در نگاه قزاق‌ها: کلیشه‌ها و چشم‌اندازها»، به بررسی نگرش مردم قزاقستان نسبت به ایران پرداخته است. این مقاله، ضمن تحلیل چالش‌های موجود، پیشنهادهایی برای تقویت روابط فرهنگی، گردشگری و دیپلماسی عمومی ایران در قزاقستان ارائه می‌دهد.

ماهنامۀ ویژند ملی، به‌عنوان اولین نشریۀ تحلیلی راهبردی در حوزۀ برندسازی ملی ایران، تلاش دارد با گردآوری دیدگاه‌های کارشناسی و پژوهش‌های علمی، مرجعی معتبر برای نهادهای سیاست‌گذار و تصمیم‌گیر کشور باشد. هدف اصلی آن ارائه راه‌حل‌های کاربردی برای بهبود برند ملی ایران و تقویت تصویر کشور در عرصۀ بین‌المللی است.