در این سمینار، 8 تن از اساتید و کارشناسان حوزه خانواده و تعلیم و تربیت از ایران و  پاکستان، مقالات خود را در موضوعات تعیین شده ارائه کردند.

سیده الماس کاظمی کارشناس حوزه تعلیم و تربیت و رئیس علمی، مدرسه عمومی قائداعظم کراچی در سخنرانی خود با موضوع تغییرات فرهنگی و چالش ارزش‌های سنتی، بر تضاد نداشتن نوگرایی و پیشرفت با دیندار بودن در زندگی تأکید کرد.

وی گفت: دوری از تأثیرات فرهنگ غربی ضروری است تا بتوانیم فرزندانمان را با آموزه‌های واقعی اسلامی آشنا کنیم و به آن‌ها نشان دهیم که نقش دین در استحکام خانواده چقدر مهم است. دین باید در رفتارهای اجتماعی ما، گفتارمان، و حتی تصمیماتمان منعکس شود. آموزش دینی به فرزندان تنها با کتاب کافی نیست، بلکه باید خود الگوی عملی آن باشیم. اگر خود ما به دین پایبند باشیم، فرزندانمان نیز با افتخار هویت اسلامی خود را خواهند پذیرفت.

خانم صدف شیخ، معاون اداره سوادآموزی و آموزش غیررسمی ایالت سِند، در موضوع فشارهای مالی و ثبات خانواده، مطالب خود را ارائه داد و گفت: در ابتدا می‌خواهم بگویم که ما به قشر متوسط تعلق داریم. خواسته‌های ما زیادند، اما بودجه‌مان به همان اندازه نیست. یعنی آرزوهای بزرگی در دل داریم، ولی وقتی بودجه‌مان با آن‌ها تطابق ندارد، خشم و ناراحتی خود را بر خانواده تخلیه می‌کنیم.

صدف شیخ با اشاره به همبستگی بیشتر میان اعضای خانواده در گذشته گفت: پیش‌تر، همه با هم زندگی می‌کردند، اگر یکی از برادران وضعیت مالی خوبی نداشت، دیگران او را حمایت می‌کردند، اما اکنون این سیستم در حال نابودی است.خانواده‌ها به‌جای استحکام، در حال فروپاشی هستند.

معاون اداره سوادآموزی و آموزش غیررسمی ایالت سِند با طرح این سوال که آیا ما فرزندانمان را واقعاً برای زندگی آماده می‌کنیم یا تنها آن‌ها را وارد مسابقه‌ای بی‌پایان می‌سازیم؟ تأکید کرد: والدین باید زندگی خود را بر پایه سادگی، قناعت و واقع‌بینی بنا کنند تا فشار مالی پیوندهای خانوادگی را از هم نپاشد. در دنیای امروز، برای حفظ نظام خانواده لازم است تصمیمات مالی را نه از روی احساس، بلکه با عقل و درایت اتخاذ کنیم. اگر مادران و پدران هر دو این نکته را درک کنند که موفقیت واقعی در آرامش ذهن و هماهنگی خانوادگی نهفته است، بسیاری از مشکلات خودبه‌خود حل خواهند شد. آگاهی تنها با سخنرانی حاصل نمی‌شود، بلکه با الگوهای عملی و ارتباطات اجتماعی به دست می‌آید، و چنین نشست‌هایی می‌تواند نخستین گام در این مسیر باشد.

سومین سخنران، علی مراد لنجوانی استاد دانشگاه صوفیسم و علوم مدرن بیت شاه، درباره این که چگونه زندگی مدرن نقش‌های سنتی خانواده را عوض می¬کند صحبت کرد و گفت: ما باید در خانواده گفت‌وگو را زنده نگه داریم چرا که این بخشی از سنت های ماست. اگر ما سنت‌ها و فرهنگ خود را فراموش کنیم نتیجه آن خواهد بود که خانواده‌های ما نیز موفق نخواهند بود.

وی با اشاره به اینکه در دنیای امروز که رسانه‌ها و فشارهای اجتماعی فرهنگ‌ها را در هم می‌کوبند نیاز مبرم به بازگشت به ریشه‌های فرهنگی داریم، خاطرنشان کرد: خانواده قوی ستون جامعه سالم است و این قدرت از گفتگو و احترام به پیشینیان و آگاهی از هویت دینی و فرهنگی نشأت می‌گیرد. آینده‌ای روشن تنها برای کسانی خواهد بود که گذشته‌شان را به یاد دارند و از آن درس می‌گیرند.

خانم فرحت ادیبا استاد و پژوهشگر اسلامی، به نکاتی اشاره کرد که به گفته وی اگر توسط خانواده ها رعایت شود، نظام خانواده بهتر خواهد شد.

امجد بلوچ، رئیس منطقه‌ای سازمان تقویت همکاری پاکستان (اِس پی او) به عنوان پنجمین سخنران این سمینار به موضوع شکست‌های ارتباطی و گسست عاطفی در خانواده پرداخت و گفت: از زمانی که موبایل وارد دستان ما شده، گفت‌وگو میان اعضای خانواده، مخصوصاً بین پدر و مادر و فرزندان، کاهش یافته است. این باعث شکاف ارتباطی و نوعی فاصله عاطفی شده که نتیجه‌اش کاهش احساس و محبتی است که پیش‌تر در روابط وجود داشت. باید سخنان اعضای خانواده را کمی بشنویم، مشکلاتشان را درک کنیم و به آن‌ها اهمیت بدهیم.

خانم دعا بتول، نویسنده، پژوهشگر و سخنران انگیزشی درباره ایجاد خانواده های قوی تر و تاب آور، مطالبی بیان داشت و حجت الاسلام غلامِ عباس حسنینی بر پیروی از قرآن و اهل بیت (ع)  به عنوان  دو یادگار پیامبر اسلام (ص) تأکید کرد و راز رستگاری خانواده را عمل به قرآن و آموزه‌های آن دانست.

سخنران پایانی مراسم، نیلوفر مقدمی، استاد دانشگاه الزهرا(س) تهران بود که به صورت ویدیویی مقاله خود را با موضوع تأثیر داروینیسم اجتماعی بر ایجاد اشکال غیرطبیعی خانواده در حقوق بین‌الملل ارائه داد.

همچنین رضا پارسا، وابسته فرهنگی و مسئول خانه فرهنگ ایران در حیدرآباد سِند،  گفت: با توجه به اهمیت موضوع خانواده به عنوان یک نهاد تأثیرگذار در حوزه تمدن نوین اسلامی، مسائل مربوط به این حوزه همچنان در دستور کار خانه فرهنگ خواهد بود و ما اعلام آمادگی می‌کنیم با همکاری نهادهای بومی، برنامه‌های تأثیرگذاری مانند آنچه امروز شاهدش بودیم را برگزار کنیم.