رضا پارسا، وابسته فرهنگی و مسئول خانه فرهنگ ایران در حیدرآباد، نکاتی درباره اهمیت و نقش زبان فارسی در شناخت ریشه‌های فرهنگ و تمدن منطقه شبه قاره بیان کرد و افزود: پنجاه سال پیش که خانه فرهنگ حیدرآباد تأسیس شد، جمع زیادی از اساتید، نویسندگان و شعرا بودند که به زبان فارسی شعر می‌گفتند و مطلب می‌نوشتند ولی اکنون به سختی می‌توان در این شهر کسی را پیدا کرد که روان و بدون غلط یک غزل حافظ را بخواند.

وی اضافه کرد: این نشان دهنده افول زبان فارسی در پاکستان است و مشکلی است که دیر یا زود گریبان سایر شهرها و مناطق را هم خواهد گرفت و اگر شما به گذشته خودتان علاقه‌مند هستید باید اهمیت بیشتری برای فراگیری و گسترش زبان فارسی قائل شوید.

پارسا همچنین درباره فعالیت‌های ترجمه و نشر خانه فرهنگ توضیحاتی ارائه داد و گفت که اخیراً کتابی با عنوان "لینالونا" در حوزه کودک و نوجوان از فارسی به اردو با حمایت خانه فرهنگ ایران در حیدرآباد منتشر شده که امشب از آن رونمایی خواهیم کرد.

مسئول خانه فرهنگ ایران در حیدرآباد درباره کلاس‌های زبان فارسی برخط و حضوری در داخل و خارج از این نمایندگی فرهنگی نیز توضیحاتی ارائه کرد و گفت که این کلاس ها با کمترین هزینه برگزار می شود تا علاقه‌مندان به یادگیری این زبان شیرین به راحتی بتوانند در آن شرکت کنند.

خانم سیده سائره نقوی، از دانش آموختگان جامعه الزهراء در ایران، درباره رابطه زبان فارسی و اردو صحبت کرد و گفت که ارتباط این دو زبان را نمی‌توان صرفاً آمیزش دو زبان دانست، بلکه این پیوندی فرهنگی، فکری و روحانی است که قرن‌ها قدمت دارد. این دو زبان چنان در قالب تمدن، تصوف، شعر، تاریخ، ادب و ارزش‌های اجتماعی شبه‌قاره تنیده شده‌اند که جدایی آن‌ها همچون بیرون کشیدن روح از بدن است.

وی ادامه داد: فارسی از طریق محمود غزنوی، سلاطین غوری و سپس مغولان به شبه‌قاره وارد شد و برای قرن‌ها، زبان رسمی بود؛ زبان دادگاه‌ها، مدارس، دربارها و ادبیات. اردو در دامن همین زبان پرورش یافت. در اشعار غالب دهلوی و اقبال و دیگر شاعران شبه قاره  انعکاس فارسی به روشنی دیده می‌شود.

سائره نقوی با بیان این که بخش بزرگی از واژگان اردو برگرفته از فارسی است، ادبیات کلاسیک اردو را آراسته به لحن و سبک فارسی دانست و گفت: بین فارسی و اردو نه تنها اشتراک واژگانی، بلکه هماهنگی فکری نیز وجود دارد. موضوعاتی چون تصوف، اخلاق، فلسفه، و سفر از عشق مجازی به عشق حقیقی همه در هر دو زبان به زیبایی بیان شده‌اند. زبان مولانا رومی و حافظ فارسی است، اما تأثیر عمیق آنان بر شاعران اردو مشهود است.

وی با تأکید بر اینکه رابطه‌ی فارسی و اردو سرمایه‌ای است که نه تنها عظمت گذشته را به ما می‌آموزد، بلکه مسیر آینده را نیز نشان می‌دهد، خاطرنشان کرد: ما باید این رابطه را از افول نجات داده و به سوی پیشرفت سوق دهیم. شایسته است که ما نه تنها هم‌زبان، بلکه هم‌نوا نیز باشیم تا لطافت فارسی و شیرینی اردو دوباره دل‌ها را معطر سازند.

راحله شاه، مدیر دانشکده فناوری سِید و عضو اجرایی اتاق بازرگانی و صنایع زنان حیدرآباد، گفت: فارسی زبان بسیار خوبی است و در گذشته در برنامه درسی ما تدریس می‌شد. علاقه شخصی من این است که فارسی تدریس شود و خودم نیز آن را یاد بگیرم.

در ادامه این نشست، میرزا سلیم بیگ، استاد بازنشسته و رئیس پیشین دانشکده زبان اردوی دانشگاه سِند، گریزی به خاطرات چهل سال پیش خود از حضور در خانه فرهنگ ایران در حیدرآباد زد و گفت: اینجا مثل خانه من است. من برای اولین بار با هدف آموختن زبان فارسی به این مرکز فرهنگی آمدم و برای یادگیری زبان فارسی مشتاق بودم. بعد از آن بارها در برنامه‌های مختلف فرهنگی که در اینجا برگزار می‌شد، شرکت کردم.

وی گسترش زبان فارسی را از مهمترین اقدامات خانه فرهنگ ایران در طی این سال ها برشمرد و گفت پیشنهاد می‌کنم خانه فرهنگ در پایان هر سال، گزارشی از مجموعه برنامه‌های برگزار شده را در قالب یک مجله منتشر کند تا در تاریخ ماندگار شود.

در بخش دیگری از مراسم از کتاب لینالونا رونمایی شد و در پایان لوح یادبودی از طرف انجمن ادبی بین‌المللی اردو، توسط مشتاق احمد خان -امیر سابق جماعت اسلامی در حیدرآباد- به رضا پارسا، مسئول خانه فرهنگ ایران در حیدرآباد اهدا شد.