به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، همزمان با سالروز بزرگداشت شاعر نامی کشورمان مولانا جلال الدین محمد بلخی معروف به مولوی، با همکاری خانه فرهنگ جمهوری اسلامی ایران در لاذقیه مقاله‌ای تحت عنوان «اشراقات عرفانی، شاعر پارسی عارف جلال الدین رومی» به قلم میساء یوسف علی، استاد دانشگاه تشرین لاذقیه در روزنامه الوحده استان لاذقیه سوریه منتشر شد.

در این مقاله آمده است: آوازه‌ نام مولانا در سراسر جهان طنین انداخته است و شهرت وی در میان علما پیچیده است و در شرق و غرب به شاعر انسانیت و عشق الهی شهرت داشته است. جلال الدین رومی محمد بلخی متولد سال (604 هجری قمری - 1257 میلادی) است، شاعر صوفی پارسی است.  وی به (الرومی) نسبت به سرزمین روم باستان که در حال حاضر نام (ترکیه) دارد، شناخته شده است. او سرزمین مادری خود (ایران) را ترک کرد و به بغداد و از آنجا به مکه و به دنبال آن دمشق رفت، تا اینکه به قونیه (در ترکیه اکنون) رسید و در آنجا به دلیل شهرت چشمگیر وی در آن زمان به تدریس فقه و علوم دینی مشغول شد. تقدیر باعث شد تا دیداری سحرآمیز بین وی و شمس الدین تبریزی که شیخ روحانی او شد، رخ بدهد.

در بخشی دیگر این مقاله درج شده است: شمس تبریزی در گشودن بینش مولانا به اهمیت علوم حقیقت و نقش عشق در دستیابی به معرفت نقش اساسی داشت. همچنین، تبریزی توجه مولانا را به ضرورت عنایت به بعد معنوی انسان معطوف کرد. این دیدار نقطه عطف بزرگی بود، زیرا سرآغاز جذابیت عرفانی در وجود جلال الدین رومی تلقی می‌شد، به ویژه پس از آن که وقار و متانت مولانا را به سرودن اشعار بی‌وقفه، شعله‌های عشق آتشین، و روحی سرگردان در فضاهای معنا با قلبی سرشار از الهامات الهی و شناختی، تبدیل کرد. مولوی عشق معرفت را راهی برای شناخت خدا برگزید، عشق او به چهره و تصویر نبود، بلکه جامع و فراگیر بود زیرا عاشق واقعی آن است که به راز الهی و معنای نهفته در پس کثرت تصاویر پی می‌برد.

علاقه‌مندان برای مشاهده متن کامل این مقاله می‌توانند به نشانی اینترنتی  http://wehda.alwehda.gov.sy/?p=63529 مراجعه کنند.

انتهای پیام/