این نمایش به صورت تک اجرایی در نقش مولانا به اجرا درآمد و شجون محمود کارگردان و بازیگر بنگلادشی در نقش مولانا، حالات و گفت‌وگوهای ساعات آخر عمر مولانا را در صحنه تئاتر به تصویر کشید.

پس از اجرای نمایش، سیدرضا میرمحمدی رایزن فرهنگی ایران در بنگلادش با تشکر از تدوین و اجرای این نمایش ادبی در باره مولانا گفت: خوشحالم از اینکه در روز بزرگداشت مولانا شاهد اجرای تئاتری در باره این شاعر فارسی سرای پرآوزاه و جهانی در داکا هستم و این امر حکایت از این دارد که این شاعر شهیر و اشعار او در بنگلادش، مورد توجه است و علاقه‌مندان زیادی دارد.

وی افزود: چنانچه می‌دانید مولانا سرآمد شعر و عرفان فارسی است و از این منظر او در قله شعر و عرفان قرار دارد. شعر او به تعبیر بزرگان و عالمان از جمله علامه محمد تقی جعفری که مثنوی معنوی مولانا را در 15 جلد شرح و تفسیر کرده است، سرشار از معرفت دینی است و مولانا در قالب شعر به ویژه در مثنوی، معارف اسلامی و انسانی را بیان کرده است.

میرمحمدی تأکید کرد: منبع اصلی عرفان مولانا قرآن و حدیث است و او امیر مومنان علی علیه السلام را در عرفان الگو و راهنمای خود قرار داده است. به عنوان مثال مولانا در دفتر اول مثنوی در شعری که با مطلع: "از علی آموز اخلاص عمل - شیر حق را دان منزه از دغل" ، آغاز می‌شود، یک آموزه عرفانی را که مبتنی بر پرهیز از اطاعت نفس و انجام دادن هر کاری برای خداست، بیان می‌کند.

رایزن فرهنگی ایران در بنگلادش گفت: مولانا و اشعار او علی رغم دورن مایه های دینی و عرفانی، داستان انسان است و از این جهت یک میراث ماندگار بشری است و همه انسانها با هر دین و مذهبی مخاطب اشعار او هستند. با این نگاه اگرچه مولانا در بلخ افغانستان امروز زاده شده و در شهرهای مختلف ایران به سفر پرداخته و در قونیه که در ترکیه امروز است، مدفون شده، ولی شاعری جهانی است و اشعار و آثار او تعلق صرف به جغرافیای خاص ندارد.

وی با قرائت ابیاتی از یکی از اشعار دفتر چهارم مثنوی که با بیت "در حدیث آمد که یزدان مجید - خلق عالم را سه گونه آفرید"، آغاز می‌شود، گفت: مولانا بر اساس این ابیات که بر گرفته از احادیث است، خلق عالم را به سه دسته فرشته، حیوان و انسان تقسیم می‌کند و با برشمردن مختصات و ویژگی‌های هر کدام، انسان را که ترکیبی از فرشته و حیوان است، مخلوق برتر می‌داند و بر این عقیده است که انسان اگر عقل و دانش خود را که از صفات فرشتگان است بر شهوت خود که خوی حیوانی است غلبه دهد، از فرشته هم بالاتر می‌شود. ولی اگر انسان شهوت را در وجود خویش حاکم کند، از حیوان نیز پست تر است.

میرمحمدی یادآور شد: این موضوع، حکایت انسان در زندگی این جهانی است و خداوند بدین وسیله این موجود برتر را در دنیا امتحان می‌کند تا او را رشد داده و به سعادتمندی برساند. لذا اشعار مولانا بخاطر این نگاه به انسان است که ماندگار شده و در سرتاسر دنیا طالب و خریدار دارد.

در این برنامه همچنین، سیف الاسلام خان استاد پیشکسوت زبان و ادبیات فارسی دانشگاه داکا و ممیت الرشید استاد و رئیس دپارتمان زبان و ادبیات فارسی این دانشگاه هم سخنانی در باره مولانا بیان کردند.