این مقاله که در شماره‌ی ژوئیه ۲۰۲۵ مجله‌ی International منتشر شده، به‌صورت عمیق به نقش فلسفه سیاسی در رویارویی با بحران‌های چندلایه و به‌هم‌پیوسته‌ی جهان معاصر می‌پردازد.

غلامی با تحلیل شرایط کنونی، جهان را درگیر یک بحران تمدنی اساسی می‌بیند که ریشه در ناکارآمدی عقلانیت سنتی، جدایی فلسفه از زندگی عملی، و غفلت از ارزش‌های اخلاقی دارد.

این استاد فلسفه سیاسی در تهران و‌ وین، استدلال می‌کند که تنها راه برون‌رفت از این وضعیت، ظهور نسل جدیدی از فیلسوفان سیاسی است که بتوانند با رویکردی نوآورانه، مفاهیم عقلانیت و اخلاق را بازتعریف کرده و به بازسازی تمدن بشری کمک کنند.

غلامی بر اهمیت دموکراسی، حقوق بشر و دیالوگ بین‌فرهنگی به‌عنوان ستون‌های اصلی این بازسازی تأکید دارد و معتقد است که فلسفه سیاسی باید از انزوای آکادمیک رها شده و به‌عنوان ابزاری فعال در فضای عمومی عمل کند تا بتواند به حل مسائل جهانی از جمله نابرابری، سلطه‌گری قدرت و بحران‌های زیست‌محیطی بپردازد.

رایزن فرهنگی کشورمان در اتریش، به جدایی تاریخی فلسفه از زندگی روزمره اشاره کرده و آن را نتیجه‌ی رویکردهای خودمحورانه (Egoismus)  و عدم توجه به همبستگی جهانی می‌داند.

غلامی با الهام از اندیشه‌های فیلسوفانی چون ایمانوئل کانت، که بر عقلانیت عملی تأکید داشت، کارل پوپر، با نظریه‌اش درباره‌ی جامعه‌ی باز، و برتراند راسل، با دیدگاهش به منطق و اخلاق، پیشنهاد می‌کند که یک چارچوب فکری جدید مبتنی بر اصول مشترک انسانی شکل گیرد.

این استاد فلسفه سیاسی در تهران و‌ وین همچنین به چالش‌های خاص عصر حاضر، مانند سلطه‌ی ابزارگرایی (Instrumentalisierung) قدرت و نادیده گرفتن اخلاق در سیاست مدرن، پرداخته و بر ضرورت ایجاد یک اخلاق جهانی تأکید دارد.

به عقیده غلامی، این اخلاق جهانی باید از طریق دیالوگ بین‌فرهنگی و بازنگری در سنت‌های فکری مختلف شکل گیرد تا بتواند به‌عنوان پایه‌ای برای تمدن نوین عمل کند.

وی از ناکامی‌های گذشته، مانند انفعال فیلسوفان در برابر بحران‌های قرن بیستم، درس گرفته و بر لزوم تعهد عملی و فکری فیلسوفان امروزی تأکید می‌ورزد.

رایزن فرهنگی کشورمان در اتریش، چشم‌اندازی ارائه می‌دهد که در آن فلسفه سیاسی نه‌تنها به تحلیل مسائل می‌پردازد، بلکه با هدایت جامعه به سوی آینده‌ای عادلانه، پایدار و مبتنی بر همبستگی جهانی، نقش محوری ایفا می‌کند.